Opis

Obraz malarski Czekając na…

Obraz malarski Czekając na… to praca o wymiarach 39 cm na 29 cm. Oprawiłam go w passe-partout i antyramę, a jego całościowy wymiar to 44,6 cm na 54,9 cm.

Namalowalam go promarkerami, cienkopisami oraz farbami akrylowymi z dodatkiem różnych mediów na papierze Winsor&Newton promarker 75g/m2. Powstał w 2020 roku podczas lookdownu, kiedy w zamknięciu tęskniłam za Kołobrzegiem, do którego nie mogłam pojechać jak co roku. Uniemożliwił to Covid, jak i moja ciąża.  W czerwcu urodziłam swoją trzecią córkę.

Kolorystyka tego obrazu jest nieoczywista, wzbudza niepokój. Jest tak nierealna, że widz zastanawia się gdzie jest niebo a gdzie morze.

Jest przeciwieństwem wcześniejszej pracy przedstawiającej kołobrzeską plażę dyptyk Na piasku pisane. Obie prace wystawiane były w Galerii Sztuki Współczesnej w Kołobrzegu na zbiorowych wystawach Stowarzyszenia Artystów Grupy Kołobrzeg, do którego od początku należę. Praca Na piasku pisane ponadto była prezentowana w Szczecinie w Galerii Jednego Obrazu we wrześniu 2016 roku. Galeria ta znajduje się w Książnicy Pomorskiej im. Stanislawa Stasica w Szczecinie.

kołobrzeska plaża w obrazie malarskim Czekając na…

Praca ta powstała w październiku 2020 roku. Przedstawia dziewczynkę stojącą na falochronach w jesiennej nadmorskiej scenerii. Jest wspomnieniem plaży w Kołobrzegu, na której wychowałam się, a później często na nią wracałam. Kołobrzeg to moje rodzinne miasto, w którym mieszkałam pierwsze 15-lat swojego życia. Potem zaczęła się moja tułaczka. Ale do Kołobrzegu zawsze wracam. W tej pracy wróciłam wspomnieniami, przelewając w niej swoje emocje związane z zamknięciem, czy problemami osobistymi. Związane ze strachem przed porodem w covidowych warunkach, a następnie wychowywaniem niemowlaka w zamknięciu. Bezsprzecznie praca ta zawiera duży ładunek niepokoju, co wyraża się w kolorach, rysunku, przedstawieniu postaci. Dziewczynka stoi na falochronie, czyli na niebezpiecznym podłożu, z którego można spaść. Pod jej nogami jest piasek, a może lawa albo ogień. Odwraca się do widza i patrzy mu prosto w twarz, chce mu coś powiedzieć. Krajobraz w tle nie uspokaja, nie zachęca do obserwowania go godzinami, spacerowania wzdłuż brzegu.